Η ζωή στην περιοχή ήταν πάντα συνυφασμένη με τα σημαντικά μοναστήρια του Οσίου Νικάνορα Ζάβορδας και της Παναγιάς Τουρνικίου.
Μια περιοχή που θεωρείται ο ιερός χώρος του νομού Γρεβενών και στην
οποία η αρχαιολογική σκαπάνη ίσως αναδείξει ένα λαμπρό παρελθόν, όπως
αναφέρει και ο Απόστολος Καβούκας, ένας Τουρνικιώτης ερευνητής.

Το 1530, σε μια πολύ δύσκολη για τον τόπο περίοδο σκλαβιάς, ήρθε στην περιοχή ο Όσιος Νικάνορας,
εμψύχωσε τους κατοίκους και έχτισε το μοναστήρι στην περιοχή Ζάβορδας.
Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό μνημείο, που βρίσκεται 11 χλμ. Α της
Παναγίας. Το 1959 ανακαλύφθηκε στο μοναστήρι χειρόγραφος κώδικας με
ολόκληρο το Λεξικό του Πατριάρχη Φώτιου (820-891), που περιέχει
αποσπάσματα χαμένων έργων αρχαίων κλασικών. Ο δρόμος μέχρι εκεί είναι
σε πολύ καλή κατάσταση και αυτό που ελκύει ακόμα περισσότερο τον
επισκέπτη είναι το σπάνιας ομορφιάς τοπίο που διαμορφώνεται στη περιοχή
του μοναστηριού, αφού ακριβώς δίπλα περνά ο ποταμός Αλιάκμονας. Η I.Μ.
Εισοδίων της Θεοτόκου (της Παναγίας), βρίσκεται 2 χλμ. ανατολικά της
κοινότητας και πιθανότατα πρόκειται για παλιότερο μνημείο από αυτό της
Ζάβορδας, με αξιόλογες τοιχογραφίες.

Αξίζει να δοθεί ιδιαίτερη αναφορά στο ΑΡΧΑΙΟ “ΟΜΟΛΙΟΝ”, ΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ “ΜΟΛΙΣΚΟ”.

Από το 1993 κάθε χρόνο το 10 Σαββατοκύριακο του Αυγούστου γίνεται το
αντάμωμα των Τουρνικιωτών και το χωριό σφύζει από ζωή και πολιτιστικά
δρώμενα, σε συνδυασμό με το παμηγύρι του μοναστηριού της Ζάβορδας που
προσελκύει πολυάριθμους προσκυνητές από όλη τη γύρω περιοχή.

Το μουσείο του πολιτιστικού συλλόγου Τουρνικιωτών παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και είναι άξιο επίσκεψης.

Στην άκρη του χωριού η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου του 15ου αιώνα θα
τραβήξει την προσοχή σας (ο Δεσκατιώτης Θεοχάρης έκτισε και φιλοτέχνησε
τον ναό). Το τέμπλο της παλιάς εκκλησίας (19ου αιώνα) μεταφέρθηκε στον
κοιμητηριακό ναό της Αγίας Παρασκευής. Έξω από το χωριό Παναγιά (στη
θέση Παλιοτουρνικό) βρίσκεται η μικρή μονόχωρη εκκλησία του Αγίου
Αθανασίου του 1532, από τις πιο αξιόλογες του 16ου αιώνα στη Δυτική
Μακεδονία.