Στο νοτιότερο κομμάτι του νομού Γρεβενών το οποίο περικλείεται
ανατολικά απο το βουνό Μπουνάσσα, δυτικά απο το Μακροβούνι, νότια απο
τα Χάσια όρη και βόρεια απο τις κοίτες του ποταμού Αλιάκμονα βρίσκεται
η περιοχή της Φιλουριάς. Στην περιοχή αυτή συναντάμε 7 χωριά, την
Κατάκαλη, το Τριφύλλι, την Τρικοκκιά, την Άνοιξη, το Καρπερό, την
Δήμητρα και τέλος την Παλιουριά.

Απελευθερώθηκε τη 10 Οκτωβρίου 1912 από τους Τούρκους. Από το 1918-28 ανήκε στην κοινότητα Ζμιάτσι,
που είναι λατινική λέξη και σημαίνει “θεραπεία”, η κατ’ άλλους, από τη
λέξη ζημιά. Το 1928 μετονομάζεται σε Παλιουριά, από το θαμνώδες φυτό
“Παλιούρι” που αφθονεί στη περιοχή. Το 1963 το χωριό αποσπάται από την
Κοινότητα Καρπερού και γίνεται ανεξάρτητη Κοινότητα, μέχρι το 1998,
οπότε προσαρτάται στο Δήμο Δεσκάτης.

Η παράδοση αναφέρει ότι προ της συμπτύξεως των συνοικισμών
(Εκκλησία-Χωριό) όπως Μεσοχώρι (Άγιος Νικόλαος) – Άγιος Κωνσταντίνος –
Άγιος Αθανάσιος – Αγία Παρασκευή – Κοίμηση της Θεοτόκου (Παναγιά) –
Αγία Τριάδα κ.ά., αποτελείτο από εννιά οικισμούς (εννιά ζμιάτσια)
μέχρι που οι Τούρκοι κάψανε όλους τους οικισμούς με αποτέλεσμα, οι
οικισμοί να ξαναχτιστούν στη σημερινή τοποθεσία του χωριού Παλιουριά.

Εως το 1927 το χωριό κατοικούνταν από ντόπιους, ενώ μετά ήρθαν πρόσφυγες
από τη Μ. Ασία και τον Πόντο. Κατά την απογραφή του 1971 οι κάτοικοι
υπολογίστηκαν σε 451. Δέκα χρόνια μετά (1981) οι κάτοικοι ήταν 415 και
το 1991 περίπου 400. Σήμερα η κοινότητα έχει πληθυσμό (μόνιμο) 500
περίπου κατοίκους.

Οι κάτοικοι του χωριού είναι αγρότες και ασχολούνται κυρίως με την με
την καλλιέργεια της γης και ειδικότερα με την παραγωγή σιταριού,
καλαμποκιού, τριφυλλιού και καπνού. Επίσης αρκετοί ασχολούνται με την
κτηνοτροφία (αγελάδες, πρόβατα, κατσίκια) και έχουν δημιουργήσει
σύγχρονες μονάδες, όπως και με το εμπόριο. Υπολογίζεται ότι στην
περιοχή υπάρχουν περί τα 5500 αιγοπρόβατα και 1000 αγελάδες.

Η κατασκευή υδροηλεκτρικού φράγματος στην κοντινή περιοχή του Ιλαρίωνα
από την ΔΕΗ πρόκειται να αλλάξει ριζικά το οικοσύστημα και το ανάγλυφο
της περιοχής. Η λίμνη που θα δημιουργηθεί θα συμβάλλει στην ανάπτυξη
της περιοχής με την ενασχόληση των κατοίκων με δραστηριότητες συναφείς
με την λίμνη.

Εδώ είναι ο κάμπος του Δήμου Δεσκάτης και ο Αλιάκμονας μόλις 2 χλμ.
βόρεια του χωριού. Εδώ θα βρείτε τους καλύτερους κολυμβητές, αλλά και
τους πιο ικανούς ερασιτέχνες ψαράδες. Απολαύστε ψάρια από τον Αλιάκμονα
αλλά και ποντιακές γεύσεις στα ταβερνάκια του χωριού. Η γέφυρα
Παλιουριάς-Παναγιάς (μεγάλη, μεταλλική, στρατιωτική) η οποία
αντικατέστησε το εναέριο βαγόνι (καρούλι) του Αλιάκμονα αξίζει την
προσοχή σας.

Από την κορυφή της Βουνάσας (1528 μ.) η θέα είναι απολαυστική. Εκεί βρίσκεται και το μοναστήρι της Ευαγγελίστριας,
ένα σπουδαίο μνημείο που χρονολογείται ανάμεσα στο 13ο -15ο αιώνα.
Διατηρείται σε καλή κατάσταση, διαθέτει μικρή βιβλιοθήκη και διασώζει
ένα θαυμάσιο ξυλόγλυπτο τέμπλο και αγιογραφίες του 16ου και 17ου αιώνα.
Όμορφες και παλιές εκκλησίες υπάρχουν γύρω από την Παλιουριά. Η Αγ.
Τριάδα 500 μ. ΒΑ, ο Αγ. Γεώργιος 1 χλμ. ΝΑ, η Αγ. Παρασκευή στην ίδια
θέση και η Αγ. Κυριακή 1.5 χλμ. Δ, διασώζουν τοιχογραφίες και εικόνες.
Μάλιστα η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής μέσα στην κοινότητα έχει
χαρακτηρισθεί αρχαιολογικό μνημείο.

Η Παλιουριά θα μπορούσε να αποτελέσει κέντρο τουρισμού για το Ν.
Γρεβενών, τόσο για τα αξιοθέατα που μπορεί να προσφέρει στον επισκέπτη
(εξορμήσεις στο βουνό, περιπάτους δίπλα στο ποτάμι, επίσκεψη στα
μοναστήρια της περιοχής) αλλά και για την διασκέδαση και την ψυχαγωγία.
Η καφετέρια, το μπαρ και τα μικρά καφενεία και ψησταριές μπορούν και
στον πιο απαιτητικό επισκέπτη ότι καλύτερο ζητήσει σε ένα μικρό
παραδοσιακό χωριό.

Αξιοθέατα – Ιστορικά Μνημεία