Η Δεσκάτη είναι χτισμένη στη Ν. πλευρά των Καμβουνίων σε υψ. 860 μ. και καλύπτει έκταση 126 τ. χλμ. Απέχει από τα Γρεβενά 60 χλμ. και βρίσκεται εκεί που συναντώνται οι Νομοί Κοζάνης, Γρεβενών, Τρικάλων και Λάρισας. Yπαγόταν περιοδικά κατά το παρελθόν και στους τέσσερις νομούς. Αποτελεί τη δεύτερη πόλη του Νομού Γρεβενών σε πληθυσμό, καταλαμβάνοντας τη ΝΑ γωνία του.

 Η Δεσκάτη είναι χτισμένη στη Ν. πλευρά των Καμβουνίων σε υψ. 860 μ. και καλύπτει έκταση 126 τ. χλμ. Απέχει από τα Γρεβενά 60 χλμ. και βρίσκεται εκεί που συναντώνται οι Νομοί Κοζάνης, Γρεβενών, Τρικάλων και Λάρισας. Yπαγόταν περιοδικά κατά το παρελθόν και στους τέσσερις νομούς. Αποτελεί τη δεύτερη πόλη του Νομού Γρεβενών σε πληθυσμό, καταλαμβάνοντας τη ΝΑ. γωνία του.

Στο νομό Γρεβενών υπήχθη το έτος 1964 (Ν.Δ 4398) αφού αποσπάστηκε από το νομό Λαρίσης, για να συμπληρωθούν οι προϋποθέσεις σύστασης του νέου τότε νομού. Ο πληθυσμός της Δεσκάτης αποτελείται από 4.647 κατοίκους, μαζί με των γειτονικών κοινοτήτων είναι 5.642 κάτοικοι, των οποίων ο αριθμός κατά τους καλοκαιρινούς μήνες ξεπερνά τους 6.500. Οι κάτοικοί της ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία.

Στο κέντρο της πόλης η εκκλησία των πολιούχων Κων/νου και ελένης αποτελεί σημείο αναφοράς και καμάρι Δεσκατιωτών. Η όμορφη πεζοδρομημένη κεντρική πλατεία με τα παραδοσιακά και σύγχρονα εστιατόρια, τις ταβέρνες, τα καφενεία και καφέ, καθώς και τα διάσπαρτα ταβερνάκια στον κεντρικό δρόμο και τον πεζόδρομο και τις συνοικίες καλύπτουν τις ανάγκες για διασκέδαση όλων των ηλικιών.

  Από τόπος εξορίας κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και περιοχή παλιότερα, που προμήθευε με φθηνά εργατικά χέρια τον κάμπο της Βέροιας, η Δεσκάτη αποτελεί σήμερα ένα χώρο παραγωγικό με εργατικούς και φιλόξενους κατοίκους. Η επιστροφή των πρώτων μεταναστών άλλαξε την όψη της ριζικά. Εδώ ο επισκέπτης δυστυχώς δεν θα δει όμορφα, διατηρητέα και γραφικά κτίρια, γιατί αυτά δεν υπάρχουν πια. Θα συναντήσει όμως μια ζωντανή κωμόπολη, με εναλλαγή έντασης και δράσης, που φροντίζει και κρατά ζωντανά πολλά από τα “καλά” ενός χωριού, μέσα σ’ αυτά και τη διαλεκτό της. Αποτελεί ένα αυτόνομο, κοινωνικό, διοικητικό, εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο. Κύρια ασχολία των κατοίκων ήταν και είναι η γεωργία (καπνός) και η κτηνοτροφία (μονάδες βοοειδών και αιγοπροβάτων). Ένα άλλο προσοδοφόρο επάγγελμα της περιοχής είναι η βιοτεχνία ειδών για το στρατό και την εκκλησία, ενώ υπάρχει και Συνεταιρισμός σιδήρου και μετάλλου.

Στη Δεσκάτη τηρείται το τοπικό έθιμο του “Ξεπροβοδίσματος της Πασχαλιάς” την Παρασκευή της Ζωοδόχου Πηγής μετά το Πάσχα, με το μοναδικό στην Ελλάδα τρίπατο χορό και την περίφημη “Αvδρουμάνα”, ενώ στις 21/5 πανηγυρίζει ο ναός των πολιούχων Αγ. Κων/νου και Ελένης, με τη διοργάνωση διαφόρων εκδηλώσεων. Παράδοση αποτελεί και η “βόλτα” στον κεντρικό δρόμο, που υπήρξε κάποτέ το κύριο χαρακτηριστικό της πόλης, σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες. Επίσης 1-5/6 πραγματοποιείται η ετήσια εμποροπανήγυρη. Πολιτιστικές εκδηλώσεις (θέατρο, μουσική, χορός) γίνονται κυρίως κατά τους θερινούς μήνες.

Λειτουργούν Σχολή Βυζαντινής Μουσικής, Δημοτικό Ωδείο, Τμήμα Παραδοσιακών χορών, Πολυμελής Ορχήστρα και Χορωδία γηγενούς μουσικής παράδοσης. Συχνά οργανώνονται ημερίδες με ιατρικά και λαογραφικά θέματα. Ο Πολιτιστικός Φορέας Δεσκάτης εκδίδει εφημερίδα και τυπώνει βιβλία. Έντονη είναι και η παρουσία του Γυμναστικού Συλλόγου στο στίβο και το βόλεϋ, όπως και της ποδοσφαιρικής ομάδας στην κατηγορία της. Αξίζει κανείς να δοκιμάσει στη Δεσκάτη σπιτικές πίτες, κεμπάπ και γαρδούμπα σε μία πληθώρα ταβερνών και εστιατορίων, να ακούσει παραδοσιακούς ήχους από ντόπιους οργανοπαίχτες με μεράκι ή να διασκεδάσει σε πολλά μπαρ.