Ιστορικές Εκδηλώσεις

Η Δεσκάτη αν και μικρή πόλη παρουσιάζει μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον. Πλούσιες οι ιστορικές αναφορές στα Τουρκικά χρόνια, στη Γερμανική κατοχή και άφθονα τα κατάλοιπα στο λαό της Πόλης μας όσο αφορά τη γλώσσα αλλά και τον τρόπο ζωής. Θεωρούμε τους εαυτούς από τους τυχερούς οι νεότεροι που έχουμε την δυνατότητα να ακούμε από τους παππούδες μας και τις γιαγιάδες μας τα Ιστορικά γεγονότα έτσι όπως τα βιώσανε από πρώτο χέρι. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι η ιστορία γράφεται με την πάροδο 100 και πλέον ετών από την εποχή που διαδραματίζονται τα γεγονότα για να εξασφαλίζεται η αντικειμενικότητα. Αλλά και οι ιστορίες ζωής από δικά μας άτομα μας δίνουν τη δυνατότητα να κρίνουμε και να συγκρίνουμε.

Ι) Απελευθέρωση της Δεσκάτης & της γύρω Περιοχής της
Το έτος 1821 είναι ορόσημο στην Ιστορία της Ελλάδας και σημαδεύει την απελευθέρωση της χώρας μας από τον Τουρκικό ζυγό . Η Επανάσταση ξεκίνησε από την Πελοπόννησο και έφθασε μέχρι και την Θεσσαλία. Από τη Θεσσαλία και πάνω ο Τουρκικός ζυγός εξακολουθούσε να κυριαρχεί για περίπου 100 ακόμα χρόνια. Το 1912 ξεκίνησε το δεύτερο κύμα επανάστασης για την απελευθέρωση και της υπόλοιπης Ελλάδας. Στις 7 Οκτωβρίου του 1912 σήμαναν οι καμπάνες της ελευθερίας για την Πόλη μας και την γύρω περιοχή. Ήταν ο Μανουσάκης και τα παλικάρια του που μπήκαν θριαμβευτικά κυματίζοντας την Ελληνική σημαία και έτρεψαν σε άτακτη φυγή και τους τελευταίους κατακτητές από τον τόπο μας. Πολλοί από τους παλαιότερους συμπολίτες μας με δάκρυα στα μάτια θυμούνται τους κατακτητές να εγκαταλείπουν όπως-όπως ακόμα και το φαγητό που έβραζε στα καζάνια στον Κουσλά, προκειμένου να γλιτώσουν από το μένος των ελεύθερων επιτέλους Ελλήνων. Από τότε και ως ελάχιστο φόρο τιμής σε όσους αγωνίστηκαν αλλά και σε όσους θυσιάστηκαν για να είμαστε εμείς ελεύθεροι κάθε χρόνο στις 7 Οκτωβρίου γίνονται εκδηλώσεις που περιλαμβάνουν:

Δοξολογία στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης.
Ιστορική αναδρομή σε όσα συνέβησαν τότε για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μην ξεχνούν οι νεότεροι.
Επιμνημόσυνη Δέηση στο Ηρώο του Μανουσάκη.
Κατάθεση στεφάνων

ΙΙ) Εθνικός Εορτασμός Επετείου του Όχι
28 Οκτωβρίου 1940. Ποιος δεν γνωρίζει την ημερομηνία αυτή! Οποιαδήποτε αναφορά περιττεύει. Οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν:

Δοξολογία στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης.
Εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας
Επιμνημόσυνη Δέηση στο Ηρώο της πλατείας της Εθνικής Αντίστασης
Κατάθεση στεφάνων.
Ενός λεπτού σιγή και ο Εθνικός Ύμνος.
Παρέλαση (Εθνική Αντίσταση, Δημοτικά σχολεία, Γυμνάσιο, Λύκεια).
Δεξίωση στο Δημαρχείο

ΙΙΙ) Επέτειος μνήμης εισόδου των κατοχικών στρατευμάτων της Ναζιστικής Γερμανίας στην Πόλη μας
Ήταν 10 Φλεβάρη του1941. Οι κάτοικοι της πόλης μας εγκαταλείπουν όπως-όπως τα σπίτια τους , τις περιουσίες τους και βγαίνουν στα γύρω βουνά. Από εκεί με δάκρυα στα μάτια βλέπουν τα στρατεύματα της Ναζιστικής Γερμανίας να μπαίνουν στα πάτρια εδάφη, να καταλαμβάνουν και να λεηλατούν ό,τι οι ίδιοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν για να μην πέσουν για άλλη μια φορά στα χέρια των κατακτητών. Εις ανάμνηση όλων αυτών τελούνται τα ακόλουθα:

Δοξολογία στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου & Ελένης.
Ιστορική αναφορά στον πανηγυρικό της ημέρας για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μην ξεχνούν οι νεότεροι.
Επιμνημόσυνη Δέηση στο Ηρώο του Μανουσάκη.
Κατάθεση στεφάνων.

ΙV) Εθνικός εορτασμός επετείου της 25ης Μαρτίου 1821
1453. Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης σήμανε το τέλος μιας ένδοξης εποχής αλλά και την αρχή ενός δύσκολου αγώνα επιβίωσης για το ελληνικό Έθνος. Το «Πάλι με χρόνους με καιρούς , πάλι δικά μας θα είναι» σιγόκαιγε στα στήθη των Ελλήνων και περνούσε από γενιά σε γενιά μέχρι που ήρθε και φούντωσε και θέριευσε. Ήταν 25 Μαρτίου που ο Αρχάγγελος Γαβριήλ έδωσε το κρίνο στην Παναγία φέρνοντας το χαρμόσυνο μήνυμα της σωτηρίας του κόσμου. Ήταν 25 Μαρτίου του 1821 που σήκωσαν τη σημαία της επανάστασης φέρνοντας την ελπίδα για την απελευθέρωση του Έθνους . Εμείς άξιοι απόγονοι του Κολοκοτρώνη, του Μπότσαρη, της Μπουμπουλίνας και τόσων άλλων δεν ξεχνάμε Γι αυτό κάθε 25 του Μάρτη γιορτάζουμε διπλά
Ο πανηγυρικός της ημέρας περιλαμβάνει: